Ik voel jou . . .

Ik voel jou . . .

Ik voel jou . . .

Een kind wens je geluk toe, dat doe je geen pijn. Elk kind verdient al het geluk van de wereld.

En jij? Jij bent van nature zo sprankelend. Vol humor, kinderlijk ondeugend en eeuwig positief. Een heldere Zon ☼

Maar telkens als je mij aankijkt zie ik jouw aller grootste vraag in je ogen. Met het grote; Waarom? Waarom is mij dit alles zo aangedaan?

Het is het kind in jou dat mij dan recht aankijkt, nog vol van vroeger.

Nu ben je volwassen, en ik voel je verdriet. Je hebt het meegenomen naar je leven van vandaag. Al zeulend en worstelend.

Slecht voor jezelf en veel te goed en te loyaal naar die ander toe. . . Emotioneel sta je in de kou.

Die lange barre tocht die je, grotendeels, alleen af hebt moeten leggen.
Afgewezen.

Een eenzaam kind dat heel veel alleen heeft moeten verwerken.
Veel tegenwerking en tegenslagen ontmoet.
Verlies.

Doorstaan, doorgaan, niet opgeven, vechten en overleven.
Alleen, nog steeds alleen.

Ik vraag jou: ‘Waarom nog zo alleen?’ Je valt even stil.

Ik voel jou . . .  altijd.

Te vaak kijk je nog vol argwaan en angst om je heen.
Vertrouwen voelen, dat vindt je zo moeilijk.

Ik zie dat je je concentreert, je vastbijt. Om telkens opnieuw je gelijk daarin te willen krijgen.
Je probeert zelfs anderen te overtuigen, om ook argwanend, angstig en afwerend, in het leven te gaan staan. Oneerlijkheid en verraad hebben regelmatig jouw levenspad gekruist en daarom is deze houding voor jou, zogenaamd, bekend en ‘veilig’ terrein. Je bent er bijna zelf in gaan geloven. Bijna . . .

Als je moeite hebt met anderen te vertrouwen als kind zijnde, dan is daar weinig aan te veranderen. Als kind kun je veel pijn ervaren, slachtoffer worden van de ander, die erg veel pijn lijdt en dit op jou projecteert. Dat is heel erg verdrietig. Maar zodra je volwassen bent dien je daar anders mee om te gaan. Neem je pijnen serieus maar houdt ze niet vast, los ze op. Ontwikkel. Blijf niet zo hangen. Koester je pijnen niet meer, je geeft ze dan steeds weer voorrang en voeding. Zie je slachtoffer gevoelens onder ogen en neem het heft in eigen handen om ze op te lossen. Neem je verantwoordelijkheid weer in eigen macht. En ga voor je eigen geluk, je kan het!

Via een goede therapie kun je je zelfvertrouwen weer opbouwen. Stap voor stap is dit goed te doen. Alle mensen hebben last van een vorm van ‘te weinig zelfvertrouwen’. De een wat meer dan de ander. Maar het is inmiddels wel meer dan bewezen, dat je via goede begeleiding/therapie, hier een positieve verandering in kunt aanbrengen. Zet je ego opzij en ga er voor. Maak nu ruimte voor het gegeven: Ik kan! en zeg de gedachte van: “Ik kan dit niet”, maar rustig aan, vaarwel. Je bent dit stadium nu voorbij, je bent Wakker. Vorm je gedachten telkens weer om naar: Ik kan! Ik vertrouw op mijzelf! Train dit net zolang als nodig is. Totdat het als vanzelf gaat. Totdat het je nieuwe bewustzijn is geworden.

Geen vertrouwen voelen als volwassene zegt alles over jouw eigen intuïtie. Daar durf je dan niet meer op te vertrouwen. Je bent verward geraakt. Dit komt voort uit het gevoel van ‘onveilig’ te zijn geweest in je jeugd. Of dit gevoel nu klopt of niet, het is er en het is jouw gevoel. Het is jouw waarheid nu. En die dien je serieus onder de loep te nemen. Vluchten van jezelf en de klare realiteit, helpt je geen stap verder.

Als je intuïtie zuiver werkt, dan weet je altijd wie je voor je hebt staan. Dan weet je precies wat je wel of niet van die ander kan/mag verwachten.

Ontwikkel daarom altijd je intuïtie goed. Stop met onzekerheid willen voelen en voeden. Breek  gerust jouw muren af en stel je open voor jezelf en de ander. Uiteindelijk kan alleen jij jezelf nu nog maar kwetsen. De ander heeft die macht niet meer over jou, tenzij je zelf wilt blijven geloven in, dat dit wel zo is . . .

Die liefde die je zo heel hard nodig had, jouw geboorterecht, die is in je jeugd grotendeels onbereikbaar gebleken.

Het kind in jou roept, vraagt en smeekt. De volwassene in jou snakt naar liefde, geborgenheid en rust. Gun het jezelf. Een warm thuis.
Acceptatie.

En weet goed, dat de liefde ♥ in het nu, je echt zal helen.

Geloof, sta open, ontwikkel en ontvang, stroom en vertrouw. Leila ©

Blog

  • Ben je zo aan het nadenken hierover?
  • Och jeetje… vlinders
  • Interview met Leila Amaryllis de Vries